Polski
English
Czy to nie jest super-typowa historia? Spójrzcie. Najpierw jestem z tobą ("With You") potem zachowuję się egoistycznie zapatrzony w siebie ("Hyacinthe") i zostaję sam ("Without You") i wszystko kończy się ulotnością ducha ("Crow Spirit"). To znaczy tak by było, gdyby zespół był prawdomówny i jego nostalgia naprawdę byłaby śmiertelna. Bo na samym końcu znajduje się "Moksha" - hinduski termin na wyzwolenie. Historia prosta, a mimo to nikt nigdy w to nie wierzy - nawet najgorsze mija w ten czy inny sposób.
FN to amerykański post-rock łączący elementy ambientu, podzwaniania klawiszami i mocniejszego depnięcia. Oczywiście, nostalgia to zmienne emocje, nacierające na siebie w każdej chwili. Artysta o sobie mówi, że poza różnie pojmowaną nostalgią, w swojej muzyce zajmuje się też "naturą, młodym romantyzmem i straconą niewinnością" - młody Werter byłby zachwycony. O ile lore wydawać się może pretensjonalny to sama muzyka się broni. Melodyjne klawisze nałożone na dreampopowe tło i dużo perkusji - post-rock w bardzo dobrym wydaniu.
"Hyacinthe" można mieć nawet za darmo (chociaż lepiej coś niecoś z siebie dać, nie wiadomo, kiedy ci się przydadzą bracia w nostalgii).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz